خطاهای شایع در نگارش قسمت «بحث» مقاله را بشناسید. |
1- نويسنده نبايد به هنگام مقايسه پژوهش خود و ديگران، انتقاداتي مشروح، طولاني، بيپايه و اساس و يا از روي غرض ورزي و با زبان توهينآميز نسبت به مطالعات گذشته ابراز دارد. نقاط ضعف روشهاي گذشته بايد با ملايمت ذكر شود. مثال زير نمونهاي از انتقاد محترمانه را نشان ميدهد:
In their study, Safarpoor et al. concluded that electrical current doesn't affect the efficiency, but they did not consider temperature change of wires.
2- چنانچه نتايج پژوهش حاضر هنوز به مرحلهاي نرسيده است كه بتوان راجع به آن با قاطعيت سخن گفت، از ادعاي برتري آن نسبت به ساير پژوهشها و اينكه مطالعه شما اولين پژوهشي است كه به اين نتيجه دست يافته، خودداري كنيد. مثال:
X This is the first study to model a 3D geometry. Previous studies have studied only axisymmetric models.
3- در بررسي متون، ذكر پژوهشهاي مرتبط، صرف نظر از اينكه با عقايد و يافتههاي شما موافق يا مخالف باشند، ضروري است. رعايت اين نكته، نشانگر توجه شما به بحث اخلاق در پژوهش است.
4- از اين ادعا كه براساس پژوهش شما و پيشنهادهايي كه ارائه كردهايد فوائد اقتصادي بزرگي عايد خواهد شد پرهيز نماييد؛ مگر آنكه با جمعآوري دادههاي مالي و تجزيه و تحليل آنها، اين ادعا را ثابت كرده باشید.
5- روش تحقيق مبتني بر انجام يكسري آزمايشها است كه لزوماً خالي از نقص نيستند؛ بنابراين در پايان بحث نگوييد فرضيات «به اثبات رسيد يا نرسيد» و يا فرضيات ما «صحيح يا غلط بود». استفاده از كلماتي همچون «يافتهها حاكي از آن است كه...» يا «دادهها از اين فرضيه حمايت ميكنند كه... » يا «دادهها نشان ميدهند كه... » مناسبتر است.
6- مفاهيم را بيش از آنچه مورد نياز است و ضرورت دارد توضيح ندهيد. اين كار خستگي خواننده را در پي دارد.
7- بحث جايي براي «بررسي متون مجدد» نيست.
8- نتايج غير قابل انتظار و متناقص را مخفي نكنيد.
9- در بحث به یافته ها رجوع كنيد، آنها را شرح دهيد و تفسير كنيد. اما از تكرار و بازنويسي مجدد آنها خودداري نماييد. هر چند تكرار نتايج گاهي امري اجتناب ناپذير است، اما اين تكرار بايد در حداقل ميزان خود باشد.
در اين قسمت بخشهاي اصلي مقالات پژوهشي و اصول نگارش آنها را مرور مي کنيم. با کلیک بر روی آیکون فراسا وارد فلش می شویم.